પ્રશંસામાં નથી હોતી કે નિંદામાં નથી હોતી.
મઝા જે હોય છે ચુપમાં, તે ચર્ચામાં નથી હોતી.
– ‘આસીમ’ રાંદેરી

પ્રેમ-સરિતાના તરવૈયા જાણે છે એ ભેદ વધારે;
આછું પાણી નાવ ડુબાડે, ઊંડું પાણી પાર ઉતારે.
-શૂન્ય પાલનપુરી

પથ્થરોને જે ઘડે એ હો કલાકારો ભલે,
બાકી માણસને તો ઠોકરોથી ઘડે છે પથ્થરો !
-બેફામ

પાનું કોરું જોઈને કોઈ કબીર,
અક્ષરો વણતો રહ્યો ચાદર ગણી.
-અંકિત ત્રિવેદી

પગ પર ઊભાં રહીને જુએ છે બધાં મને
જાણે કે પગ મને જ ફક્ત ચાલવા મળ્યા
-ભરત વિંઝુડા

પથ્થરો સાથે ય વાતો શક્ય છે પણ,
શોધ, ભાષા તું પ્રથમ શબ્દો વગરની.
-રમેશ પારેખ

પ્રથમ કો’ નયનથી નયનનું મિલન,
પછી નિત્ય જ્વાળામુખીનું જતન.
-શૂન્ય પાલનપુરી

પોતપોતાની સમજ પણ હોય છે
હોય છે જ્યારે સહુનો એક મત
-ભરત વિંઝુડા

પાણી ભરેલાં વાદળોને ખેંચી લાવવા,
ઓછાં પડે છે, દોસ્ત ! આ શહેરોને ઝાડવાં.
-વિવેક મનહર ટેલર

પ્રેમમાં ક્યાં જાણકારી જોઈએ?
બસ, હ્રદય વચ્ચે કટારી જોઈએ
-મૂકેશ જોષી

મેં અમસ્તી લખેલી કથાના સહુ પાત્ર સાચાં મળે છે તો હું શું કરું ?
કોના હોવાની ઘટના કહાણી હતી ? એક રાજા હતો એક રાણી હતી.
-અરવિંદ ભટ્ટ

મિલકતમાં ‘ઉરુ’ મારી પાછળ
યાદો દેતો ફોટો રહેશે.
-ઉર્વી પંચાલ ‘ઉરુ’

મોતે આપી ન કાંઈ પણ મહેતલ
જીવવાના ઘણા હતા રસ્તા
‘રસિક’ મેઘાણી

મળવાનું મન કરે અગર ઠેકીને આવજે,
ભીંતો અમારી એટલી ઊંચી ચણી નથી !
– મકરંદ મુસળે

મરણરૂપે જ મૂકાઈ ગઈ છે મર્યાદા
જીવનથી સહેજ વધારે હું વિસ્તરી ન શકું
-ભરત વિંઝુડા

માંગવાના હોંશ પણ રહેશે નહીં,
કોઈ જ્યારે આપનારું આવશે.
-સુધીર પટેલ

માનીએ કોને પરાયા આપણે ?
એક માટીથી ઘડાયા આપણે.
-રમેશ ગાંધી

મને સદભાગ્ય કે શબ્દો મળ્યા તારે નગર જાવા,
ચરણ લઈ દોડવા બેસું તો વરસોનાં વરસ લાગે.
-મનોજ ખંડેરિયા

મારી મરજી મુજબના શ્વાસ લઉં
એક પણ એવી ક્યાં જગા આપી?
– મનોજ ખંડેરિયા

મીર તણખો મૂકી ગયું કોઇ
શ્વાસ છે ત્યાં લગી પ્રજળવાનું.
-ડો. રશીદ મીર

કદી પર્વતો હશે મારા કદમો માં
શું થયું, આજ હું લથડી ગયો છું?
-દીપક બારડોલીકર

કોઈ ઈચ્છાનું મને વળગણ ન હો,
એય ઈચ્છા છે, હવે એ પણ ન હો.
-ચિનુ મોદી

કોનો સાથ જીવનમાં સારો ‘શૂન્ય’ તમે પોતે જ વિચારો,
મહેનત પાછળ બબ્બે બાહુ, કિસ્મત પાછળ માત્ર હથેલી.
‘શૂન્ય’ પાલનપુરી

કોઈ પરખંદો જ ‘ઘાયલ’ પેખશે,
વેદજૂની વેદનાની વાણ છું.
-અમૃત ‘ઘાયલ’

કશું ના દઈ શકે તો દોસ્ત, ખાલી હાથ ઊંચા કર,
મને જે જોઈએ છે તે મળી જાશે દુઆમાંથી.
-બરકત વિરાણી ‘બેફામ’

કોઈ કૂંપળ કોળી ઊઠશે,
પથ્થરને પણ પાણી પાજે.
-હરદ્વાર ગોસ્વામી

કાગળ હવે આ જિંદગીનો સાવ કોરો રાખવો છે,
તું રોક : શબ્દો અવતરે છે આંગળીનાં ટેરવે.
-ગૌરવ પંડ્યા

કહો તો આ બધાં પ્રતિબિંબ હું હમણાં જ ભૂંસી દઉં,
અરીસો ફોડવા બેસું તો વરસોનાં વરસ લાગે.
-મનોજ ખંડેરિયા

કરી જે કર્મોની ખેતી જગતમાં તે તમારી છે
ફળોનું હોય કે કાંટાનું, ઉત્પાદન તમારું છે
-‘સૂફી’ પરમાર

કળી કળીના કમનીય કામણ,
કંડાર્યા કવિએ કોરે કાગળ.
-દેવિકા ધ્રૂવ

અશ્રુની વાત ટૂંકમાં કેવી રીતે કહું ?
એ દોસ્ત, એ તો ખારા સમંદરની વાત છે
– નેહા ત્રિપાઠી

ઓજસ’ તું એને પૂછ મજા ઈંતેજારની,
જેને મિલનપ્રસંગે જુદાઈનો ગમ રહે.
-ઓજસ પાલનપુરી

અશ્રુ પછીના સ્મિતનું આ દ્રશ્ય તો જુઓ !
વર્ષા પછીનો જાણે કે પહેલો ઉઘાડ છે.
-બેફામ

ઊંડા ઘા તો કૈંક સહ્યા પણ
જાન ગયો છે એક ઉઝરડે !
‘અમર’ પાલનપુરી

એ કેડીથી ગુમ થવાનું
વારા ફરતી વારો હો જી
-અઝીઝ ટંકારવી

આંખ ખૂલી હોય ને બનતા રહે
આંખ ખોલી નાખનારા કંઈ બનાવ
-ભરત વિંઝુડા

એ મુસીબત એટલી ઝિઁદાદિલી ને દાદ દે
તેં ધરી તલવાર તો હું ધાર પર હસતો રહ્યો !
જમિયત પંડ્યા

આપણે પણ એમ મળતાં શીખીએ,
જેમ ફોરમ ફૂલને છોડી મળે.
-અરુણ દેશાણી

આપણો વિસ્તાર છે ફળિયા લગી,
ગામને ઢંઢોળવાથી શું વળે?
-શિવજી રૂખડા

આજ વરસાદ નથી એમ ના કહેવાય, રમેશ,
એમ કહીએ કે હશે, આપણે ભીના ન થયા.
-રમેશ પારેખ

ક્ષણોની સફરમાં ભલે સાથ હો પણ, રહે યાદ સહુને બનાવો અલગ છે
ઘડી કારમી પણ, વિતાવી હો સાથે, પડે છે જે દિલ પર પ્રભાવો અલગ છે
-હિમાંશુ ભટ્ટ

ક્ષણોની ભીંતથી જે કંઈ ખર્યું, સઘળું સમેટીને
સમય સારો લખાયો, તો નઠારો પણ લખાયો છે !
-ડો.મહેશ રાવલ

ક્ષિતિજની પાંપણે પીળાં સપનનો ભાર હશે,
ઉદાસ રાતની આંખોમાં અન્ધકાર હશે.
-‘આદિલ’ મન્સૂરી

ક્ષણો, કલાક, દિવસ, માસ, વર્ષ, કે સૅકા,
તમે હો એવા સમયને પ્રણય ગણી લઉં છું
-શોભિત દેસાઈ

ક્ષણમા સો સો વિચાર આવે છે
એ વળી ધારદાર આવે છે
-હરદ્વાર ગોસ્વામી

ક્ષય પામવાનો શાપ છે, છો ચાંદની મુજ શુદ્ધ હો,
માથે કલંક એક જ છે કિંતુ આજીવન નડતું રહ્યું.
– ડૉ. વિવેક મનહર ટેલર

ક્ષણોને તોડવા બેસું તો વરસોનાં વરસ લાગે,
બુકાની છોડવા બેસું તો વરસોનાં વરસ લાગે.
-મનોજ ખંડેરિયા

ક્ષિતિજરેખ પર અરધડૂબેલ સૂરજ
કોઇની ઢળેલી નજર હોય જાણે
-‘આદિલ’ મન્સૂરી

ક્ષણોના થાકનું પ્રસ્વેદબિન્દુ લઇ હથેળીમાં
અમારી આંખમાં બેસી ગયું છે કોઇ રસ્તામાં
-ગુણવંત ઊપાધ્યાય્

ક્ષણો ક્યાં કદી આપણી હોય છે
ભરું ડગ ત્યહીં તાપણી હોય છે
=ડાહ્યા ભાઈ પટેલ ‘માસૂમ”

ઘરોબો થઈ ગયો છે, આંસુઓ સાથે
નથી સારો પનારો, હું ય જાણું છું !
-ડૉ.મહેશ રાવલ

ઘાસપર ઝાંકળ લખું
મ્હેકતી લ્યો પળ લખું
-નેહા ત્રિપાઠી

ઘંટીના પથ્થરની જેવા વિચાર છે, ને –
મારી તારી વચ્ચે બબ્બે દરિયા આવે.
-અશરફ ડબાવાલા

ઘણી લાંબી બની ગઇ છે હવે ઝખ્મો તણી યાદી,
બધાં નામો ભલા વાંચી શકું , એવું ગજું ક્યાં છે?
– અહમદ ‘ ગુલ’

ઘણું સારું થયું, આવ્યા નહીં મિત્રો મને મળવા
અજાણે આમ હાલતની, ઘણાએ લાજ રાખી છે.
-કૈલાસ પંડિત

ઘોંઘાટ ભર્યા જીવંત જગત, છોડીને હું ચાલ્યો પણ
એવા રસ્તા રસ્તા છે કે, ચારે તરફ છે સન્નાટો
-‘રસિક’ મેઘાણી

ઘૂઘવાટોથી ન આવ્યો હાથમાં
કેવો ઝિલાઈ ગયો, નિરાંતમાં
– ઉદયન ઠક્કર

ઘણું જીવે છતાં પણ કોઈ નક્કર કામ આ આપે,
ઘણા આવીને ચાલ્યા જાય છે ફોટા પડાવીને.
-કિરણ ચૌહાણ

ઘૂંઘટ ખુલ્યો હશે ને ઊઘડી હશે સવાર,
ઝુલ્ફો ઢળી હશે ને પછી રાત થઈ હશે.
– આદિલ મન્સૂરી

ઘણા વરસો પછી, વાંચ્યા વગરની કોઈ ચિઠ્ઠીમાં
‘તને ચાહું છું હું’ બસ આટલી ટાંચણ મળી આવે
– હિતેન આનંદપરા

હિમ્મતથી ધાર્યું કામ , અમે લઇ શક્યા નહીં,
છલકી રહ્યાં’તા જામ, અમે લ ઇ શક્યા નહીં.
– અમૃત ‘ઘાયલ’

હું ભીંત પર માથું પછાડું ? રોજ છાતી કૂટું ? રોવું ? શું કરું ?
હું એક એવું સત્ય છું જે કોઈ દી સાચ્ચું જ પડવાનું નથી.
-અનિલ ચાવડા

હવે આથી વધુ શું ખાલી હાથે દિન વિતાવું હું ?
કે મારી જિંદગી પણ મારા કબજામાં નથી હોતી.
-‘બેફામ’

હું ક્યાં કહું છું આપની હા હોવી જોઇએ?
પણ ના કહો છો તેમાં વ્યથા હોવી જોઇએ
– મરીઝ

હું પડ્યો છું પ્રેમમાં, કે તું પડી છે પ્રેમમાં ?
કે પછી એવું બને, બન્ને છીએ કંઇ વ્હેમમાં.
– શેખ આદમ આબુવાલા

હ્રદયમાં એવી રમે છે આશા, ફરીથી એવી બહાર આવે
તમારી આંખે શરાબ છલકે, અમારી આંખે ખુમાર આવે
– શયદા

હા, ગઝલ કાગળ ઉપર લખવી પડે છે ઠીક છે,
પણ ગઝલ ક્યારેય તે કાગળ ઉપર રે’તી નથી.
-જાતુષ જોશી

હવે ક્યાં લાભ ને શુભ કે હવે ક્યાં કંકુના થાપા,
દીવાલો ઘરની ધોળીને અમે ચૂપ થઈ ગયા છીએ.
-મનોજ ખંડેરિયા

હું લખું ઇંગ્લીશમાં તારું નામ ને
એમાં સ્પેલિંગની ભૂલો થાય છે
– અદમ ટંકારવી

હું રડું છું એ જ કારણથી હવે,
હું હસું તો એને કેવું લાગશે !
-અદી મિરઝાં

જનારી રાત્રી, જતાં કહેજે , સલૂણી એવી સવાર આવે,
કળીકળીમાં સુવાસ મહેંકે ફૂલો ફૂલોમાં બહાર આવે.
-“શયદા”

જીવનભરના તોફાન ખાળી રહ્યો છું, સતત એના મોઘમ ઇશારે ઇશારે.
ગમે ત્યાં હું ડુબું, ગમે ત્યાં હું નીકળું, છે મારી પ્રતીક્ષા કિનારે કિનારે.
– મરીઝ

જોઈ છે ખુલ્લાં હૃદયના માણસોની અવદશા,
દોસ્ત ! મોઘમ વાતને હું સાચવું છું ત્યારથી.
-છાયા ત્રિવેદી(રાજકોટ)

જનમથી એષણા મૃગજળની વચ્ચે અટવાઈ
યુગાની પ્યાસ છે તૃપ્તિ કદી થનાર નથી
“રસિક” મેઘાણી

જીવ, તારી જી-હજૂરી જો ટળે,
શ્વાસ લેવાની પછી ઝંઝટ ન હો.
-ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’

જિંદગી શું એટલી નિર્દય હશે ?
એ મને શું એક પળમાં ત્યાગશે ?
-અદી મિરઝાં

જમાનાના ખાધેલ હૈયાને પૂછો, અમે શું ગુમાવ્યું ને શું મેળવ્યું છે !
અમસ્તી નિછાવર નથી ‘શૂન્ય કીધી, ફક્ત એક નજર પર યુગોની કમાણી !
-શૂન્ય પાલનપુરી

જઈને વતનમાં એટલું જોયું અમે ‘મરીઝ’,
મોટા બની ગયા છે બધા બાળપણના દોસ્ત.
-મરીઝ

જે સહજ રીત થી એની મેળે ગયૉ,
એ દિવસ સહુ કહે છે કે એળે ગયૉ.
-મુકુલ ચોકસી

જ્યાં સુકાવા નાખી એણે ઓઢણી
લીમડાની ડાળ મીઠી થઇ ગઇ
– ડો. અદમ ટંકારવી

ટોડલે બાંધેલ તોરણને ખબર પણ ના પડી,
કેમ ? કયારે? એક અવસરની કથા પૂરી થઈ.
-ઉર્વીશ વસાવડા

ટેરવામાં તરફડાટો હોય છે
જેમ ફૂલો તરફડે ઝાકળ વગર.!
-યામિની ગૌરાંગ વ્યાસ

ટૂંકી ને ટચ છે બંધ એમાં એક વેદના,
આ કાચની કરચને સવિસ્તર તપાસ કર.
-હેમેન શાહ

ટૂકડા ટૂકડા ભેગા કરિયેં, બનશે મહેલો સપનાના,
હૂસ્ન ઈશ્ક ના કાચો માથી થાશે દર્પણ સહિયારું.
-મુહમ્મદઅલી ભૈડુ’વફા’

ટટ્ટાર ઊભવું’તું જનમોજનમની આણે,
તરણું જ તોડવામાં, ભૂલી ગયો દિશાઓ.
-સતીન દેસાઇ ‘પરવેઝ’

ટહુકો છે કે ચીસ, એ નક્કી કરો,
સાવ આ તાજો જ મારો શેર છે.
– દિનેશ કાનાણી

ટોળે વળેલ પંખીઓ આકાશ થઇ ગયા
પીંછું મજાનું કયાંય ફરકતું નથી હવે
-ગોપાલ શાસ્ત્રી

ટોળે વળે છે કોઇની દીવાનગી ઉપર
દુનિયાના લોક કેવા મિલનસાર હોય છે
-મરીઝ

ટાંકણું પામ્યો ગઝલનું એટ્લે
આંસૂને પણ કોળવાની ક્ષણ મળી
-સુધીર પટેલ

ટૂંકીને ટચ છે બંધ એમાં એક વેદના
આ કાચની કરચને સવિસ્તર તપાસ કર
-હેમેન શાહ

રજનીની કોઇ બીજી, નિશાની નહીં મળે
ઝાકળની વાત છે, અને શમણાની વાત છે
-હિમાંશુ ભટ્ટ

રાત દિનની દરમિયાં કૈંક તો સગપણ લખું,
આભ અવનિને મળે, એક મિલનનું સ્થળ લખું
-’ઊર્મિ સાગર

રંગમાં જે ભળી નથી શક્તા,
એ પછી રાગ-દ્વેષ પામે છે.
સુધીર પટેલ

રાખી હૃદયને બાનમાં કેવા કરાવે ખેલ છે
આ લાગણીની જાત આખી કેટલી વંઠેલ છે !
‘બેજાન’ બહાદરપુરી

રડી રડી અમે જીવન ગુજારી દીધું પણ
હસી હસી બધું જીવી જવાનો શોખ હતો
‘રસિક’ મેઘાણી

રણમાંય મજા થાત; ખામી આપણી હતી,
રણને જ આપણે બગીચો ધારવો હતો.
– અશોકપુરી ગોસ્વામી

રોજ એ બગડે ભલે ને છે મને પ્યારું નસીબ,
એક ‘દિ તો માનશે છે આખરે મારું નસીબ.
-રિષભ મહેતા ‘બેતાબ’

રસ્તો કરી અલગ ભલે ચાલી ગયા તમે,
યાદ આવશે જો મારો સહારો તો શું થશે ?
-હિમાંશુ ભટ્ટ

રૂબરૂ જે પળે હોય છે,
શ્વાસ ઉપરતળે હોય છે.
-રશીદ મીર

રંગમાં જે ભળી નથી શક્તા,
એ પછી રાગ-દ્વેષ પામે છે.
-સુધીર પટેલ