ય

યુગ યુગના ઘાવ લઈને ફરૂં છં હું એકલો
બે-ચાર પળના દુઃખની કહીં શું વિશાત છે
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદના જલતા દીવાઓથી વધ્યું અંધારું,
હું નર્યા મીણનો માણસ છું ઓગળી જઈશ.
– હરીન્દ્ર દવે

યાદ એની રોજ વાવી છે અહીં;
છાંયડો થઈ એજ આવી છે અહીં.
-“કિશોર વાઘેલા”.

વ્યથા વિયોગની જોકે હવે અપાર નથી
છતાંય શાને હૃદયમાં હજી કરાર નથી
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ આવો છો તમે પણ હરકદમ,
કે સફરમાં રોશની પણ જોઈએ.
-ડૉ. સુષ્મા અય્યર

યાદ કરતા નથી છતાંય ‘રસિક’
એમને ભૂલવા નથી ગમતા
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ થકી હું મઘમઘ થાતો,
તમને બાકી ક્યાં હું અડેલો ?
-શ્યામ સાધુ

યારો, હવે જવા દો, દાટી દો દુશ્મનીને
બે શ્વાસની છે બાજી, ને પળની પતાવટ છે.
– મકરંદ દવે

યાદ તમારી એવી રીતે ભૂલ્યો સમયની સાથે
અક્ષર જાણે ભૂંસાઈ ગયા ઝાંખી ઝાંખી લીટી
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ તમારી નટખટ કેવી
છાને છપને ઘસતી લમણા
-‘દફન’ વિસનગરી