"શેર અંતાક્ષરી" સંકલનઃ અબ્દુલ રઝાક "રસિક" મેઘાણી

યુગ યુગના ઘાવ લઈને ફરૂં છં હું એકલો
બે-ચાર પળના દુઃખની કહીં શું વિશાત છે
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદના જલતા દીવાઓથી વધ્યું અંધારું,
હું નર્યા મીણનો માણસ છું ઓગળી જઈશ.
– હરીન્દ્ર દવે

યાદ એની રોજ વાવી છે અહીં;
છાંયડો થઈ એજ આવી છે અહીં.
-“કિશોર વાઘેલા”.

વ્યથા વિયોગની જોકે હવે અપાર નથી
છતાંય શાને હૃદયમાં હજી કરાર નથી
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ આવો છો તમે પણ હરકદમ,
કે સફરમાં રોશની પણ જોઈએ.
-ડૉ. સુષ્મા અય્યર

યાદ કરતા નથી છતાંય ‘રસિક’
એમને ભૂલવા નથી ગમતા
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ થકી હું મઘમઘ થાતો,
તમને બાકી ક્યાં હું અડેલો ?
-શ્યામ સાધુ

યારો, હવે જવા દો, દાટી દો દુશ્મનીને
બે શ્વાસની છે બાજી, ને પળની પતાવટ છે.
– મકરંદ દવે

યાદ તમારી એવી રીતે ભૂલ્યો સમયની સાથે
અક્ષર જાણે ભૂંસાઈ ગયા ઝાંખી ઝાંખી લીટી
-“રસિફ” મેઘાણી

યાદ તમારી નટખટ કેવી
છાને છપને ઘસતી લમણા
-‘દફન’ વિસનગરી

સફળ થવાનો વિકટ રસ્તો સહેલો લાગ્યો
નિષ્ફળતાની કેડી ચડતાં વસમું લાગ્યું
– ગોવિંદ ગઢવી ‘સ્મિત’

સાંભળ્યું તારી ગલીનું નામ તો,
ઊડતા મારા ચરણ થઈ જાય છે.
– આબિદ ભટ્ટ

સાવ અમસ્તું નાહક નાહક નિષ્ફળ નિષ્ફળ રમીએ,
ચાલ મજાની આંબાવાડી! આવળબાવળ રમીએ.
’ગની’ દહીંવાળા

સૌ સમયના વહેણમાં વહેતાં રહે છે એ રીતે
જેમ નદીઓને સતત વહેવું પડે છે ઢાળમાં !
-ભરત વિંઝુડા

સુગરકોટેડ હોવાથી,નથી કડવાશ વર્તાતી
જરૂરતમાં પલાળી જો, બધા કડવા જ છે માણસ!
-મહેશ રાવલ,

સાવ જ નવું હો સ્થળ ને છતાં એમ લાગતું,
પહેલાંય આ જગાએ હું આવી ગયેલ છું.
ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’

સંજોગોના પાલવમાં છે બધું, દરિયાને ઠપકો ના આપો
એક તરતો માણસ ડૂબે છે એક લાશ તરીને આવે છે
– સૈફ પાલનપુરી

સ્વર્ગની લાલચ ન આપો શેખજી,
મોતનો પણ એક મોભો હોય છે.
– ‘રાઝ’ નવસારવી

સામ સામે હતા એમ તો આપણે
ખીણ જેવી શરમ ઉભી આડી હતી
– રતિલાલ ‘અનિલ’

સમયની પીઠ પર બેસીને હું આગળ વધું કિન્તુ
અહીં પથ્થર બની બેસી ગયેલા કાફલાનુ શું?
– ગાલિબ ગુજરાતી

ખાલીપણાનો સંગ હમેંશા છે એટલે
મારા કદમના ધાકથી ખુદ હું જ ત્રસ્ત છું
“રસિફ” મેઘાણી

ખોબો ભરીને ક્યાંયથી, પીવા મળ્યું નહિ,
દરિયો મળ્યો છે આમ તો, ડૂબી જવા મને.
– કૈલાસ પંડિત

ખાંપણ સરખો ખેસ કબીરા
લોક કહે દરવેશ કબીરા
– માવજી મહેશ્વરી

લાખ ઝંઝાવાતમાં પણ જીવવાની છે મજા,
ભવ્ય હો અરમાન તો તકલીફ જેવું કંઈ નથી.
– કિરીટ ગોસ્વામી”

લાગણીઓના લબાચા લઈ બધા
ખોખલા ઘરના ખૂણામાંથી નીકળ
– મનહર જાની”

લે હલેસાં ને નદી તું પાર કર
એ રીતે તું નાવનો ઉદ્ધાર કર !
– ઉર્વીશ વસાવડા

લેવા બેસે છે ત્યારે માટી પણ
આત્મા સાથે શરીર લઈ લે છે
-“રસિક” મેઘાણી

લીટી એકાદ નીરખી ‘ઘાયલ’
હલબલી જાય આદમી તે ગઝલ.
– ઘાયલ

લૂંટી ગઈ જે ચાર ઘડીના પ્રવાસમાં,
યુગ યુગની ઓળખાણ હતી, કોણ માનશે ?
-શૂન્ય પાલનપુરી

લોહીના એક બુંદથી હો કિંમતી
એવો પત્થર વિશ્વમાં મળશે નહીં.
-ડૉ.વિવેક મનહર ટેલર

લોક કિનારા ઉપર મળતાં ડરે,
હું હવે મઝધારમાં કોને મળું ?
-મોહમ્મદ અલી ભૈડુ ‘વફા’

લીરેલીરા જીવતર ઓઢી
છોડી ચાલો દેશ કબીરા
– માવજી મહેશ્વરી