"શેર અંતાક્ષરી" સંકલનઃ અબ્દુલ રઝાક "રસિક" મેઘાણી

આપણો સંબંધ બસ છૂટી ગયો,
તાંતણો કાચો હતો, તૂટી ગયો.
-વિજય રાજ્યગુરુ

ઊભરો રહે ન દિલમાં ન બદનામીઓનો ડર,
શોધું છું ભેદ કહેવાને નબળાં સ્મરણના દોસ્ત.
-મરીઝ

અમથી અમથી રાતભર જાગ્યા કરું,
વાત વીતેલી યે ક્યાં ભૂલાય છે ?
-બિસ્મિલ મન્સૂરી

આકર્ષણોનું એની ઉપર આવરણ હતું,
જેને ગણ્યું જીવન એ ખરેખર મરણ હતું.

આપના શાપનું સ્મરણ આવ્યું;
ને પછી પાપનું સ્મરણ આવ્યું.

આટલે વર્ષે હવે ઈકરાર ના કરશો તમે,
જામ શું કે ઝેર શું, સઘળું સમય પર જોઈએ.

આજના સર્વ સુખને માણી લે,
કાલના સૌ પ્રહાર ભૂલી જા.

એ ગલી તારી હતી ?
પગ સદાયે ત્યાં વળે.

ઇન્કાર એના હોઠ ઉપર ધ્રુજતો હતો,
અમને અમારી વાતનો ઉત્તર મળી ગયો.

– મનહરલાલ ચોક્સી

સાંઈ મારગ સાવ જ સીધો
શેની વાગી ઠેશ કબીરા
– માવજી મહેશ્વરી

સીમ ભલેને આળસ મરડે
ભીંજાવું ના લેશ કબીરા
– માવજી મહેશ્વરી

સાવ થાકી ગયેલ પગને લઈ
એક ઈચ્છા જ ચાલતા રાખે
-ભરત વિંઝુડા

સાથ કાયમનો કદી હોતો નથી,
જાતની સાથેય અંતર રાખીએ.

સૂરજને જે પ્રકાશ તણું દાન દૈ શકે;
એવી તમારી પાંપણોમાં રોશની હતી.

સમજી શકાય એટલી આજે સરળ નથી;
કાલે તમારી વાતમાં વહેતી નદી હતી.

– મનહરલાલ ચોક્સી

વન વન નગર ને શેરીઓ ઘર કે દીવાલ સૌ
લઈને ઊભાં છે પાંગળો આધાર શબ્દનો
-મનોજ ખંડેરિયા

વર્ષો વીતી ગયાં હો ભલે ઈન્તેઝારમાં,
આવ્યાં તમે તો લાગ્યું : ઘડી બે ઘડી ગઈ.

-મરીઝ

કોઇ પણ વાદા વગર કો ’દિ તો આવ તું.
શ્યામ ચાદર ભાગ્યથી થોડી હટાવ તુ.
-મોહમ્મદઅલી વફા

ક્યાંથી હવાય પામી શકે પાર શબ્દનો
પ્હોળો છે આભ જેટલો વિસ્તાર શબ્દનો
-મનોજ ખંડેરિયા

કોઈના ઉચ્ચારના આકાશમાં
એક મારા નામની જગ્યા નથી.

– મનહરલાલ ચોક્સી

મને ભીડમાંથી નીકળવા તો દો
અને જાત સાથે રઝળવા તો દો
-ડો.ઍચ.એસ.રાહી

મેવાડની મીરાંને માધવની મમતા,
માધવને મથુરાના માખણની મમતા,
-દેવિકા ધ્રૂવ

માટે જ એને માટે મને પક્ષપાત છે,
ગઝલો તો પૂર્વજન્મના પુણ્યોનું વ્યાજ છે.
– મનહરલાલ ચોક્સી

‘મનહર’, હું સ્વપ્નમાંય નથી કોઈને નડ્યો,
તો પણ મળ્યા છે ઘાવ, મુકદ્દરની વાત છે.
– મનહરલાલ ચોક્સી

આ પરવતો નીલી ઘટાઓને કદી નડતા હતા.
ને, આંતરી રસતો, ભિંજવવા માંગણી કરતા હતા.
-’મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી

આવ મારા રેશમી દિવસોના કારણ્
જિંદગી જેને કહે છે,તે અહીં ઠેબે ચઢી છે
-શ્યામ સાધુ

આ દર્દ મૌનમાં જ છવાતું ભલે અહીં
મેં તો કહ્યું હતું મને,ને સાંભળ્યું તમે
-ડો. રઘુવીર ચૌધરી

આકાશી વાદળને નામે વાત તમોને કહી દઉં છું
કાં વરસી લો, કાં વિખરાઓ, આ અમથા ગરજો શા માટે?
– મધુકર રાંદેરીયા

આફતો ,આવો ડરો ના ભીડથી
સબ્રની શેરી નથી કંઇ સાંકડી
– હૈદરઅલી જીવાણી

આજ દેખાય ગગનચુંબી ઇમારત, એની
ઉંડે પાયાનો હું પથ્થર બની ધરબાયો છું
-રસિક મેઘાણી

અરે પ્રારબ્ધ તો ઘેલુ રહે છે દૂર, માંગેતો
ન માંગે દોડતુ આવે, ન વિશ્વાસે કદી રહેજે
-બાલાશંકર કંથારીયા

આમ તો છું એક પરપોટો સમય નાં હાથમાં
તોય ઊભો વિશ્વને લેવા હું મારી બાથમાં
– રમેશ પારેખ

આંખ મ્હારી ને હવે મેં શું નિહાળ્યું, જાણવું છે!
પ્રેમનાં આ વ્હેણમાં મેં શું ગુમાવ્યું, જાણવું છે!
-’મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી

આંજો નયનમાં સાંજનું ભગવું ગગન હવે
શોભે ન આજ આપણે શણગાર શબ્દનો
-મનોજ ખંડેરિયા

ઠીક છે ‘ઇર્શાદ’ કે એને નથી તારું સ્મરણ
કોઇ ઝાકળની નિશાની પુષ્પ પર દેખાય છે?
-ચીનુ મોદી ઇર્શાદ્

ઢળતા સૂરજને જોઉં છું, જોયા કરું છું હું
લાગે છે એના શહેરમાયે રાત થઈ હશે
-કૅલાસ પંડિત

ધીમે ધીમે સમજી સમજી પ્રેમની ધારે ધારે
એમ તને મેં લખ્યો કાગળ નોખી નોખી લીટી
-‘રસિક’ મેઘાણી

ક્ષિતિજો સ્વચ્છ રહે કેમ કરી જીવનની ? –
અપેક્ષાઓની આ વણઝારનો વિરામ નથી
– હેમન્ત દેસાઈ