આજ કેવી સવાર આવી છે
તારા માટે થયો ઉદાસ નથી
“રસિક” મેઘાણી

આપો હ્રદયમાં સ્થાન તો ખોટું નથી કશું,
માણસ તરીકે ‘ શૂન્ય ‘ મજાનો છે, નેક છે
-શુન્ય પાલનપુરી

એ ઓર વાત છે કે નથી મોહ નામનો,
બાકી તમારો ‘ શૂન્ય ‘ તો લાખોમાં એક છે
-શુન્ય પાલનપુરી

એને જીવનપરાગ હું અર્પણ કરી દઉં,
મૃત્યુ તો મારા દર્દનો એક જ ઈલાજ છે
-મનહરલાલ ચોકસી

ઉછાળા મારીને અમને ન પાછા વાળ ઓ સાગર
કિનારો આવશે તો ખુદ અમે તોફાન થઇ જાશું
-શેખાદમ અબુવાલા

એ જ લોકો થઇ શકે છે મહેફિલોની આબરૂ,
જેઓ વેરાનીને પણ સૂની જગા કહેતા નથી.
-“મરીઝ”

ઈશ્વર એ પછી સહેજમાં સમજાઈ જશે
એકવાર અમો પોતાને સમજી લઈએ
-“ઓજસ” પાલનપુરી

આયનામાં ડાઘ કાજલનો હતો,
બિંબ ખુદ મોહ્યાં હશે-ની યાદ છે.
-અહમદ મકરાણી

આ કિનારે મસ્ત મોજાં ગાય છે,
હે સમંદર, શું થયું એ નાવનું ?
-અહમદ મકરાણી

આપણા હાથે જ સંબંધો સતત ઊગતા હતા, ફાલ્યા હતા ને અંતમાં,
આપણા હાથે જ સગપણ તોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને
-શૈલેષ પંડ્યા ‘ભીનાશ’”

કોણે કહયું તને કદી આંબી નહીં શકું
રસ્તાના ખાડાં ટેકરા ખાળી નહીં શકું
-રસિક” મેઘાણી

કોઈ હમણાં આવશે, ભીંતો ભણકારાય
એક અમસ્તી શક્યતા, આખું ઘર પડઘાય
-જવાહર બક્ષી

કાયમી કોઈ દશા હોતી નથી,
બે-ઘડી ધુમ્મસ છવાતું હોય છે.
-રાકેશ હાંસલિયા”

ક્યાં બધે દિલથી જીવાતું હોય છે,
એટલે કાયમ થકાતું હોય છે.
-રાકેશ હાંસલિયા”

કેવો અનુપમ કેવો મનહર
તારો હસતો ચહેરો સુંદર
-રસિક” મેઘાણી

કેવા શુકનમાં પર્વતે આપી હશે વિદાય્
નિજ ઘરથી નીકળી નદી પાછી નથી વળી
-જલન માતરી

કેટલો નજીક છે આ દુરનો સંબંધ પણ,
હું રડું છું એકલો એ એકલા શરમાય છે.
-સૈફ’ પાલનપુરી

કાચ તૂટ્યો એક પથ્થરની કથા પૂરી થઈ,
શબ્દ પ્રગટ્યો એક અક્ષરની કથા પૂરી થઈ.
-ઉર્વીશ વસાવડા

કોણ તારી વાત સાંભળશે, હૃદય !
એક પથ્થર કોને કોને વાગશે !
– અદી મિરઝા

ક્યાં સુધી હું આભ સામે જોઈને બેસી રહું?
તું હવે વરસાવતો જો હોય તો વરસાવને.
-અનિલ ચાવડા