શબ્દોનું લોહી જેવું છે, ઘા થાય તો વહે,
વ્યર્થ જ હું એના ઘેર તકાજો કરું છું રોજ.
-વિવેક ટેલર

શ્રદ્ધાનો હો વિષય તો પુરાવાની શી જરૂર?
કુરઆનમાં તો ક્યાંય પયમ્બરની સહી નથી.
-જલન માતરી

શી ખબર કોને ભીંજવશે ક્યાં જશે ?
નામ ક્યારે હોય છે વાદળ ઉપર ?
-મનહરલાલ ચોક્સી

શોકનો માર્યો તો મરશે ન તમારો ‘ઘાયલ’
હર્ષનો માર્યો મરી જાય તો કહેવાય નહીં !
– અમૃત ‘ઘાયલ’

શ્રાવણ કે માગસર અને ચૈતરની ધૂપના
મોસમ બધાય પ્રેમના છે મારે આંગણે
-“રસિક” મેઘાણી

શ્રધ્ધાજ મારી લઈ ગઈ મંઝિલ સુધી મને
રસ્તો ભૂલી ગયો તો દિશાઓ ફરી ગઈ
-ગની દહીંવાળા

શું એમા દર્દ છે તે અમુક જાણતા હશે,
છે મારા હાથ તંગ અને દિલ ઉદાર છે
-મરીઝ

શ્વાસની સાથે વણાઈ છે જીવનની હર પીડા,
શ્વાસની સાથે જ જીવતરની કથા પૂરી થઈ.
-ઉર્વીશ વસાવડા

શ્વાસની સાથે જ ઉચ્છવાસ દીધા,
મોતની હારોહાર રાખ્યો તેં
-મનોજ ખંડેરિયા

શોધું છું મારું સ્થાન જગતમાં હું એ રીતે,
અંધારી રાતે જાણે અરીસામાં જોઉં છું.
-બરકત વિરાણી “બેફામ”

‘શૂન્ય’ ને મનમાં થયું કે લાવ હું સર્જન કરું,
રાત’દીની ચક્કીમાં તેને ય પીસાવું પડ્યું
– ‘શૂન્ય’ પાલનપુરી

શ્રમ વિના જે કંઈ મળ્યું ક્યાંથી ટકે ઝાઝો સમય !
ફૂલ પર ઝાકળનો વૈભવ એટલે પળભર હતો.
– હેમાંગ જોશી

શી વુડન્ટ લિસન ટુ એનિવન અદમ
આ ગઝલને ક્યાં કશું કહેવાય છે
– અદમ ટંકારવી