"શેર અંતાક્ષરી" સંકલનઃ અબ્દુલ રઝાક "રસિક" મેઘાણી

આપણો સંબંધ બસ છૂટી ગયો,
તાંતણો કાચો હતો, તૂટી ગયો.
-વિજય રાજ્યગુરુ

ઊભરો રહે ન દિલમાં ન બદનામીઓનો ડર,
શોધું છું ભેદ કહેવાને નબળાં સ્મરણના દોસ્ત.
-મરીઝ

અમથી અમથી રાતભર જાગ્યા કરું,
વાત વીતેલી યે ક્યાં ભૂલાય છે ?
-બિસ્મિલ મન્સૂરી

આકર્ષણોનું એની ઉપર આવરણ હતું,
જેને ગણ્યું જીવન એ ખરેખર મરણ હતું.

આપના શાપનું સ્મરણ આવ્યું;
ને પછી પાપનું સ્મરણ આવ્યું.

આટલે વર્ષે હવે ઈકરાર ના કરશો તમે,
જામ શું કે ઝેર શું, સઘળું સમય પર જોઈએ.

આજના સર્વ સુખને માણી લે,
કાલના સૌ પ્રહાર ભૂલી જા.

એ ગલી તારી હતી ?
પગ સદાયે ત્યાં વળે.

ઇન્કાર એના હોઠ ઉપર ધ્રુજતો હતો,
અમને અમારી વાતનો ઉત્તર મળી ગયો.

– મનહરલાલ ચોક્સી

આ પરવતો નીલી ઘટાઓને કદી નડતા હતા.
ને, આંતરી રસતો, ભિંજવવા માંગણી કરતા હતા.
-’મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી

આવ મારા રેશમી દિવસોના કારણ્
જિંદગી જેને કહે છે,તે અહીં ઠેબે ચઢી છે
-શ્યામ સાધુ

આ દર્દ મૌનમાં જ છવાતું ભલે અહીં
મેં તો કહ્યું હતું મને,ને સાંભળ્યું તમે
-ડો. રઘુવીર ચૌધરી

આકાશી વાદળને નામે વાત તમોને કહી દઉં છું
કાં વરસી લો, કાં વિખરાઓ, આ અમથા ગરજો શા માટે?
– મધુકર રાંદેરીયા

આફતો ,આવો ડરો ના ભીડથી
સબ્રની શેરી નથી કંઇ સાંકડી
– હૈદરઅલી જીવાણી

આજ દેખાય ગગનચુંબી ઇમારત, એની
ઉંડે પાયાનો હું પથ્થર બની ધરબાયો છું
-રસિક મેઘાણી

અરે પ્રારબ્ધ તો ઘેલુ રહે છે દૂર, માંગેતો
ન માંગે દોડતુ આવે, ન વિશ્વાસે કદી રહેજે
-બાલાશંકર કંથારીયા

આમ તો છું એક પરપોટો સમય નાં હાથમાં
તોય ઊભો વિશ્વને લેવા હું મારી બાથમાં
– રમેશ પારેખ

આંખ મ્હારી ને હવે મેં શું નિહાળ્યું, જાણવું છે!
પ્રેમનાં આ વ્હેણમાં મેં શું ગુમાવ્યું, જાણવું છે!
-’મનુજ’ હ્યુસ્તોનવી

આંજો નયનમાં સાંજનું ભગવું ગગન હવે
શોભે ન આજ આપણે શણગાર શબ્દનો
-મનોજ ખંડેરિયા

આંખોમાં આવી રીતે તું દૃશ્યો ન મોકલાવ
ખાલી થયેલ ગામમાં જાસો ન મોકલાવ
-રમેશ પારેખ

આ સફરમાં રહી જશે પાછળ બધું
જે બધું આગળ મને દેખાય છે
-ભરત વિંઝુડા
‘
ઓજસ’ તું એને પૂછ મજા ઈંતેજારની,
જેને મિલનપ્રસંગે જુદાઈનો ગમ રહે.
-ઓજસ પાલનપુરી

અસત્યો માંહેથી પ્રભુ ! પરમ સત્યે તું લઈ જા,
ઊંડા અંધારેથી, પ્રભુ ! પરમ તેજે તું લઈ જા.
ન્હાનાલાલ કવિ

આગામી કોઈ પેઢીને દેતા હશે જીવન-
બાકી અમારા શ્વાસ નકામા તો જાય ના !
-મરીઝ

આપણું હોવું છુપાવો શી રીતે ?
છે અરીસો એ તો સામો બોલશે.
-હરદ્વાર ગોસ્વામી

અમારી જીંદગી છે પારદર્શક પાણીના જેવી,
મળે છે રંગ જેવો એવી એ રંગાઇ જાયે છે.
—જયંત શેઠ–

અરેરે, ખુદા, આ તે કેવું જીવન છે ?
મરી જાય માણસ જીવનની ફિકરમાં !
-દિલહર સંઘવી

એક આત્મબળ અમારું દુઃખ માત્રની દવા છે,
હર ઝખ્મને નજરથી ટાંકા ભરી જવાના.
-અમૃત ‘ઘાયલ’

એ જ લોકો આખરે ફાવી ગયા
જે સમયસર બીજને વાવી ગયા
-હિતેન આનંદપરા

અશ્રુની વાત ટૂંકમાં કેવી રીતે કહું ?
એ દોસ્ત, એ તો ખારા સમંદરની વાત છે
– નેહા ત્રિપાઠી

ઓજસ’ તું એને પૂછ મજા ઈંતેજારની,
જેને મિલનપ્રસંગે જુદાઈનો ગમ રહે.
-ઓજસ પાલનપુરી

અશ્રુ પછીના સ્મિતનું આ દ્રશ્ય તો જુઓ !
વર્ષા પછીનો જાણે કે પહેલો ઉઘાડ છે.
-બેફામ

ઊંડા ઘા તો કૈંક સહ્યા પણ
જાન ગયો છે એક ઉઝરડે !
‘અમર’ પાલનપુરી

એ કેડીથી ગુમ થવાનું
વારા ફરતી વારો હો જી
-અઝીઝ ટંકારવી

આંખ ખૂલી હોય ને બનતા રહે
આંખ ખોલી નાખનારા કંઈ બનાવ
-ભરત વિંઝુડા

એ મુસીબત એટલી ઝિઁદાદિલી ને દાદ દે
તેં ધરી તલવાર તો હું ધાર પર હસતો રહ્યો !
જમિયત પંડ્યા

આપણે પણ એમ મળતાં શીખીએ,
જેમ ફોરમ ફૂલને છોડી મળે.
-અરુણ દેશાણી

આપણો વિસ્તાર છે ફળિયા લગી,
ગામને ઢંઢોળવાથી શું વળે?
-શિવજી રૂખડા

આજ વરસાદ નથી એમ ના કહેવાય, રમેશ,
એમ કહીએ કે હશે, આપણે ભીના ન થયા.
-રમેશ પારેખ

આજ કેવી સવાર આવી છે
તારા માટે થયો ઉદાસ નથી
“રસિક” મેઘાણી

આપો હ્રદયમાં સ્થાન તો ખોટું નથી કશું,
માણસ તરીકે ‘ શૂન્ય ‘ મજાનો છે, નેક છે
-શુન્ય પાલનપુરી

એ ઓર વાત છે કે નથી મોહ નામનો,
બાકી તમારો ‘ શૂન્ય ‘ તો લાખોમાં એક છે
-શુન્ય પાલનપુરી

એને જીવનપરાગ હું અર્પણ કરી દઉં,
મૃત્યુ તો મારા દર્દનો એક જ ઈલાજ છે
-મનહરલાલ ચોકસી

ઉછાળા મારીને અમને ન પાછા વાળ ઓ સાગર
કિનારો આવશે તો ખુદ અમે તોફાન થઇ જાશું
-શેખાદમ અબુવાલા

એ જ લોકો થઇ શકે છે મહેફિલોની આબરૂ,
જેઓ વેરાનીને પણ સૂની જગા કહેતા નથી.
-“મરીઝ”

ઈશ્વર એ પછી સહેજમાં સમજાઈ જશે
એકવાર અમો પોતાને સમજી લઈએ
-“ઓજસ” પાલનપુરી

આયનામાં ડાઘ કાજલનો હતો,
બિંબ ખુદ મોહ્યાં હશે-ની યાદ છે.
-અહમદ મકરાણી

આ કિનારે મસ્ત મોજાં ગાય છે,
હે સમંદર, શું થયું એ નાવનું ?
-અહમદ મકરાણી

આપણા હાથે જ સંબંધો સતત ઊગતા હતા, ફાલ્યા હતા ને અંતમાં,
આપણા હાથે જ સગપણ તોડવાનું, એ જ તો વાંધો પડ્યો છે શ્વાસને
-શૈલેષ પંડ્યા ‘ભીનાશ’”